Południowa część wyspy La Gomera

Gomerski romans wszech czasów

Najpiękniejsza kanaryjska historia miłosna dotyczy losów guanczowskiej księżniczki Gary i młodego chłopca z Teneryfy, Jonaya, który wiedziony ciekawością, postanowił przepłynąć wpław na La Gomerę. Od niechybnej śmierci uratowała wycieńczonego młodzieńca, którego morze wyrzuciło na plażę, właśnie księżniczka. Po kilku wspólnie spędzonych dniach młodzi zapałali do siebie wielkim uczuciem. Tymczasem ojciec Gary, niezadowolony z takiego obrotu sprawy, postanowił wygnać Jonaya z wyspy. Młodzi kochankowie postanowili szukać schronienia w górach. Pod osłoną nocy udało im się dotrzeć na najwyższy szczyt La Gomery – niestety, nad ranem okazało się, że nawet wysoko w górach nie są bezpieczni. Usłyszawszy zbliżający się pościg, Jonay starał się przekonać Garę, aby wróciła do ojca i błagała go o przebaczenie. Zamiast tego księżniczka zaostrzyła dwa końce gałęzi; jeden oparła na wysokości swojego serca, a drugi na wysokości serca Jonaya i poprosiła ukochanego, aby ten mocno ją przytulił. Gałąź przebiła serca kochanków, łącząc młodych na zawsze. Od tego czasu mieszkańcy La Gomery, poruszeni potęgą uczucia Gary i Jonaya, nazywają najwyższy szczyt Alto de Garajonay.

Parque Nacional de Garajonay

Leżący w centrum Gomery Park Narodowy Garajonay zajmuje 3986 ha, co stanowi ponad 10% obszaru wyspy. Rezerwat słynie z największego na świecie lasu wawrzynowego (laurisiha) – formacji leśnej, która w trzeciorzędzie (od 65 do 1,8 mln lat temu) pokrywała niemal całą Europę. Las, zanikły w czasie epoki lodowcowej, przetrwał na Wyspach Kanaryjskich dzięki panującym tu wyjątkowym warunkom klimatycznym (umiarkowane temperatury, obfite opady i duża wilgotność powietrza). Założony 25 marca 1981 r. Parque Nacional de Garajonay już w 1986 r. został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Wszelkich informacji na temat parku udziela Centro de Visitantes Las Bolas. Można tu zobaczyć krótki film prezentujący park oraz zaopatrzyć się w dobre mapy tras pieszych. W soboty (w wakacje także w środy) pracownicy organizują bezpłatne wycieczki w głąb parku (wyjście z Laguna Grandę o 10.00) Aby zarezerwować miejsce, należy zadzwonić przynajmniej kilka dni wcześniej – trasa wycieczki jest ustalana w oparciu o oczekiwania i możliwości uczestników.

Jedynym miejscem w parku, w którym można coś zjeść, jest restauracja w Laguna Grandę, podająca smaczne domowe posiłki. Poza nią w Laguna Grandę jest plac zabaw dla dzieci i strefa piknikowa. Wewnątrz parku są jeszcze trzy strefy piknikowe (Chorros de Epina, Ermita del Cedro, Jardin de Creces), w których można zjeść własny prowiant.